Jónas
Viðar
nam við listaakademiu í Carrara á
Ítalíu og dvöl hans þar hefur
greinilega markað spor í list hans.Málverk
Jónasar reyna að endurvekja hið ítalska
andrúmsloft, sérstaklega í gegnum
liti, hlýja gula og bleika liti, marmara-bleikan
okkurgulan, laxableikan, ferskju.Allar
myndirnar eru einlitar, en á miðjum myndunum
eru örsmáar fígúrur, ein
eða tvær saman, án nokkurs umhverfis
til að halla sér að: Listamaðurinn,
konan (eða listagyðjan), Amor, vængjaður
fiskur.Fígúrurnar búa ekki yfir
neinni sérstakri frásögn, þær
eru frekar eins og örlitlir skúlptúrar
úr gifsi, án boðskapar og án
nokkurrar merkingar, nema þeirrar að hafa
einhverja almenna skírskotun í hið
"ítölskulega".Annars
má segja að það hafi lengi verið
til tvær Ítalíur; hin landfræðilega
Ítalía og hin ímyndaða Ítalía
listarinnar.Það er ekki síst sú
síðari sem hefur heillað, þar
sem sagan, goðsagnir og munúð renna
saman í eitt.En eins og þessi Ítalía
hugans er nú heillandi þá getur
hún líka haft lamandi áhrif á
ímyndunaraflið.Hún
hefur allt. og það þarf engu við
að bæta við - eða réttara
sagt: Það er ekki hægt að bæta
við!
Jónas Viðar er hálffertugur Akureyringur,
sem hefur sýnt reglulega fyrir norðan,
eða eftir því sem mér sýnist
af sýningarskrá.Óneitanlega
verður manni hugsað til annars málara
frá Akureyri, Kristínar Gunnlaugsdóttur,
sem stúderað hefur hinn ítalska
menningarheim. En þar er ólíku
saman að jafna, því það
vantar einhvern innri karakter í þessar
myndir Jónasar Viðars.Fígúrurnar
ljá myndunum írónískt
yfirbragð sem fær mann til að velta
fyrir sér hvaða hugur fylgir máli.
Gunnar
J.Árnason
|